We schrijven 1937. Het is het jaar waarin het gezin Picard de woning laat bouwen naar het ontwerp van architect René Michaux. Intussen kenden we het geluk om Jean Picard, één van de zonen van het gezin, na de aankoop van de woning te hebben ontmoet. Via hem leerden we een gedeelte van het verhaal achter het huis kennen dat, net als de plek zelf, weet te fascineren en inspireren. Zo blijkt dat de oud-bewoners van dit huis gaan van een varken dat Göring heette en tijdens de bezetting in de kelder van de villa leefde tot een bekend componist die het huis tot 2020 vulde met zijn pianomuziek. Over die laatste, de componist, weiden we graag kort uit.
Franklin Gyselynck (°1950-2020) trok – in de jaren tachtig – in in Villa Michaux en woonde er tot zijn overlijden. Met zijn Ballade voor viool en piano uit 1976 gooide hij hoge ogen en werd hij onderscheiden met de SABAM-prijs. Het stuk werd vervolgens opgelegd werk voor de Koningin Elisabethwedstrijd van dat jaar. Andere prijzen en erkenningen volgden. Een groot deel van zijn werken en partituren zijn achtergebleven in Villa Michaux en zullen er ook permanent een plaats krijgen.
Gaan we verder terug in de tijd, dan blijft de geschiedenis van dit uitzonderlijke huis vooralsnog wat mysterieus. Door de overstroming van de Maas zijn alle archieven van het dorp Waulsort tenietgegaan. Hierdoor zijn er helaas geen oude foto’s of bronnen die deze villa afbeelden – behalve de postkaarten welke wel nog steeds in herdruk zijn. Maar beetje bij beetje vormen de anekdotes van buurtbewoners en passanten die een link hebben met het huis wel een verhaal en vullen ze gestaag maar zeker de gaten van de geschiedenis.
Wij hebben het geluk gehad de woning aan te kopen in december 2020. Het huis was toen in een erbarmelijke staat.
